ارتباط میان ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی ایران

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود.جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که 160 نفر از آن­ها با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شده­اند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازه­گیری شامل سه پرسش­نامه ویژگی­های فردی، پرسش­نامه ساختار سازمانی رابینز(1987) و پرسش­نامهاستاندارد­شده نوآوری پاتچن و فیفر(1986) بود. اعتبار صوری و محتوایی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسش­نامه­های ساختار سازمانیو نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.73 به­دست آمد. تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­داری وجود داشت (0.011 p=). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­داری مشاهده نشد (0.053 p=). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت (0.00 p=). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت (0.02p=). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنی­داری مشاهده نشد. یافته­های تحقیق بیانگر این است که دو مؤلفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویت­بندی یا گزینش آن­ها جهت کسب ایده­های نو محسوب نمی­شود.